Zasady współpracy z pacjentem w procesie leczenia i profilaktyki jaskry
Podstawą sukcesu w leczeniu i profilaktyce jaskry jest współpraca pacjenta.
Pomimo, tego iż najczęściej występująca postać jaskry, tzn. Jaskra Pierwotna Otwartego Kąta jest chorobą, która charakteryzuje stale postępującym i nieodwracalnym zanikiem nerwu wzrokowego mogącym doprowadzić do ślepoty, to jednak
Można:
- skutecznie hamować postęp choroby bez pogorszenia jakości życia,
- zachować wzrok na użytecznym poziomie do końca życia,
- pod warunkiem, że jaskra zostanie wcześnie wykryta i racjonalnie leczona, w czym udział pacjenta odgrywa dużą rolę.
Każda osoba:
- po 40-tym roku życia powinna regularnie co 2 lata zgłaszać się na badanie okulistyczne obejmujące badanie dna oka w kierunku jaskry,
- w przypadku potwierdzenia rozpoznania jaskry i jej typu, powinna poddać się właściwemu leczeniu, metodą dostosowaną do typu jaskry,
- zrozumieć cel leczenia i metody, które w jego przypadku najskuteczniej pozwolą go osiągnąć,
- wiedzieć, że terapii jaskry nie może przerywać bez zgody lekarza, gdyż szkody uczynione przez tę chorobę są nieodwracalne,
- zrozumieć, że regularność oraz właściwa technika przy podawaniu leków są bardzo ważne – od tego zależy skuteczność ich działania;
- przestrzegać terminów kontroli lekarskich i mówić lekarzowi o objawach ubocznych oraz o niedogodnościach przy stosowaniu leków (np. o niedogodnej dla niego porze ich podawania),
- dbać o obiektywną kontrolę wyniku leczenia, polegającą na badaniu i dokumentowaniu stanu neuropatii jaskrowej jedną z takich metod jak HRT, GDx lub OCT, przeprowadzanym 1 x w roku, zawsze tym samym aparatem,
- przechowywać starannie oryginały wyników badań i okazywać je swojemu okuliście,
- jeśli trzeba poprosić członków rodziny o pomoc i nie dopuść do tego, aby leczenie było zaniedbane przez brak koniecznej pomocy.
Jaskry pierwotnej nie można wyleczyć, ale stosując odpowiednie leczenie można zachować wzrok.